പോരാട്ടങ്ങളും ചിതലുകളും

ചില വിശേഷങ്ങള്‍ വായനക്കാരോട് പങ്കുവയ്ക്കണമല്ലോ.എന്നെയും ഫേസ്ബുക്കിലെടുത്തതാണ് അതിലാദ്യത്തേത്.(എടാ,നമ്മുടെ ആശാനെ സിനിമയിലെടുത്തു എന്ന പ്രസിദ്ധമായ ഡയലോഗ് ഓര്‍ക്കുക)ഇത് തീരെ നിവൃത്തിയില്ലാതെ സംഭവിച്ചതാണ്.അതായത് എന്‍റെ സ്വഭാവവും രീതിയും അനുസരിച്ച് ഒരുമാതിരി സൌഹൃദങ്ങളൊന്നും ക്ലച്ച് പിടിക്കില്ല.പാതിയാകുന്പോഴോ പഴയമട്ടില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ കാര്യം കണ്ടുകഴിയുന്പോഴോ ഞാനെന്‍റെ വഴിക്കുപോകും.പിന്നെ നേരേ മുന്നില്‍ വന്നാലും ആരാ എന്നു ചോദിച്ചുപോകും.അപ്പോള്‍ ഫേസ്ബുക്കിലൊക്കെ വന്ന് ധാരാളം സുഹൃത്തുക്കളായിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ ശത്രുക്കളുടെ എണ്ണം കൂടും എന്നത് ഉറപ്പായി.അതുകൊണ്ടാണ് ഇത്രകാലം വേണ്ട വേണ്ട എന്നുവച്ചത്.ഇപ്പോള്‍ പലരും ചോദിച്ചും എന്‍റെ വായനക്കാരില്‍ പലരും എനിക്കായി അക്കൌണ്ട് തുറന്നും എന്നെ ക്ഷണിക്കുന്നു.സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ധിക്കരിക്കാന്‍ വയ്യ.അങ്ങനെ ഞാനും ഇവിടെ വന്നു.സാഹിത്യമെഴുത്തും പിന്നെ ബ്ലോഗും കഴിഞ്ഞേ ഫേസ്ബുക്കിലേക്ക് പോകാന്‍ പറ്റൂ..മാത്രവുമല്ല അവിടുത്തെ രീതികള്‍ എത്രത്തോളം എനിക്കു വഴങ്ങും എന്നുമറിയില്ല.എങ്കിലും തല്‍ക്കാലം ഞാനവിടെയുണ്ട്.

സ്നേഹത്തോടെ..

മഴക്കാലം പാലക്കാടിനെ അനുഗ്രഹിക്കാത്തതാണ് മറ്റൊന്ന്.കഴിഞ്ഞ ദിവസം കണ്ണൂരും കോഴിക്കോടും എറണാകുളത്തും തിരുവനന്തപുരത്തും പോയിരുന്നു.എല്ലായിടത്തും തകര്‍പ്പന്‍ മഴ.പാലക്കാടെത്തുന്പോള്‍ മഴ പേരിനുമാത്രം.

സാരമില്ല.എങ്കിലും എന്തു പച്ചപ്പാണ്.!എവിടെ നോക്കിയാലും അഗാധമായ പച്ചമാത്രം.അതൊരു സന്തോഷമാണ്.

എറണാകുളത്തെ മഴ എന്നത് വെളുത്ത മഴയാണ്.കടലിനുമീതെ പെയ്യുന്ന വെളുത്ത മഴ.അത് വീടിനടുത്തുപെയ്യുന്പോഴും വെളുത്തുതന്നെയായിരിക്കും.അല്ലെങ്കില്‍ നരച്ച് നരച്ച്!

എറണാകുളത്ത് ഞങ്ങള്‍ താമസിക്കുന്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് പെയ്യാറുള്ള മഴയെ ഓര്‍മ്മ വരുന്നു.അടുക്കളക്കടുത്തുള്ള വിശാലമായ ടെറസില്‍ നിറയെ വെള്ളം കയറും.താഴെ നിന്ന് പൊങ്ങിവന്നിട്ടുള്ള വാഴകള്‍ ഇലകളാട്ടുന്നുണ്ടാവും.

(നീ അതില്‍ നിന്നാണ് ഇലകള്‍ പൊട്ടിച്ചിരുന്നത്.)

മനുഷ്യരെ വാശികള്‍ നയിക്കുന്നത് എങ്ങോട്ടാണ്.?

ശുദ്ധമായ അസംബന്ധത്തിലേക്കും ഏകാന്തതയിലേക്കും അല്ലേ.?

എകാന്തതയും ഒറ്റപ്പെടലുമാണ് ഓര്‍മ്മകളെ തിളക്കമുള്ളതാക്കുന്നത്.

എന്‍റെ മുറിയില്‍ ഈ ജൂണിലും ചിതല്‍ കയറി.കഴിഞ്ഞ ജൂണി ലും വന്നുപോയിരുന്നു.ഈര്‍പ്പത്തില്‍ നിന്നുണ്ടാവുന്ന ചിതലാണ്.എന്തൊരു അത്ഭുതം.!

ഇത്തവണ,ചലച്ചിത്ര അക്കാദമി തന്ന മികച്ച ടെലിവിഷന്‍ തിരക്കഥാകൃത്തിനുള്ള പ്രശസ്തിപത്രം അവര്‍ തീര്‍ത്തുതന്നു.(കഴിഞ്ഞ തവണ ഓങ്ങിപ്പോയതാണ്.)സാരമില്ല.അതിന്‍റെ കൂടെ കിട്ടേണ്ടിയിരുന്ന ചകോരത്തിന്‍റെ വെങ്കലശില്പം ഇതേവരെ വാങ്ങാത്ത ആളാണ് ഞാന്‍ .വാങ്ങാത്തതല്ല മുഖ്യ മന്ത്രി പങ്കെടുത്ത ചടങ്ങിന്‍റെ തിരക്കില്‍ അവരെനിക്ക് തന്ന ശില്പത്തിലെ പേരെഴുത്ത് എന്‍റെയായിരുന്നില്ല.എങ്ങനേലും ചടങ്ങ് നടത്താനാണല്ലോ അവര്‍ക്ക് താല്പര്യം.എന്‍റെ പേര് അല്ലാത്തതിനാല്‍ ഞാനത് തിരിച്ചേല്‍പ്പിരുന്നു.ഇപ്പോ ശരിയാക്കിത്തരാം എന്ന് കുതിരവട്ടം പപ്പു സ്റ്റൈലില്‍ അവര്‍ പറയുകയും ചെയ്തു.രണ്ടുവട്ടം പിന്നീട് ചോദിച്ചു.പിന്നെ ഞാനത് വിട്ടു.ജീവിതത്തില്‍ എന്തെല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുകയും നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്ചിരിക്കുന്നു.ഇപ്പോ ആ ചിത്രത്തിന്‍റെ തിരക്കഥ ഒരു പ്രസാധകന്‍ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് അതെന്‍റെ കൈയിലില്ലെന്ന് ഞാനറിയുന്നത്.എറണാകുളത്തുനിന്നുള്ള കുപ്രസിദ്ധമായ വീടുമാറ്റത്തില്‍ അതെടുത്ത് ഞാന്‍ ആക്രികച്ചവടക്കാരന് കൊടുത്തിരുന്നു.ചിതലുണ്ടോ ഇതുവല്ലതും അറിയുന്നു.!അവരുടെ കളി എന്നോടാണ്.!!

എന്തായാലും ചന്തൂനെ തോല്‍പ്പിക്കാന്‍ ചിതലിനാവില്ല മക്കളേ എന്നു പറഞ്ഞു തല്‍ക്കാലം.